مصالحه نامه

شاه عباس یکم در سال ۱۵۹۲ برای گرفتن شهرهای خراسان از دست شیبانیان از قزوین بیرون آمد و تا بسطام پیش رفت. در همان حال از عبدالمؤمن خان ازبک که در نیشابور بود نامه‌ای رسید که در آن از شاه عباس یکم خواسته بود که پیمان نامه‌ای را که پیش از آن میان حسن بیگ آق قویونلو و سلطان حسین میرزای بایقرا دربارهٔ سرحدات عراق عجم و خراسان منعقد شده بود، محترم شمارد و خراسان را رها کند. شاه عباس نیز در پاسخ نوشت که این مصالحه نامه به او ربطی ندارد و در محل جنگ به زودی با او روبه‌رو خواهد شد.