مشتکل

سرخه ولیک که در عربی و طب سنتی با نام زعرور احمر شناخته می شود درختچه ای است پرپشت به ارتفاع 2 تا 6 متر، با شاخه های خاردار، خاکستری، صاف، برگ هایی مشتکل از سه تا پنج لوب، عمیق، فرورفته، دندانه دار در بالا، به رنگ سبز تیره و براق. گل های سفید یا صورتی تاج آن دارای پنج گلبرگ، برچه های فراوان، بساک های قهوه ای مایل به قرمز، میوه های قرمز کوچک، بیضی یا کروی، با خمیر آردی، کمی شیرین، با یک هسته.

گروه زرهی ۲ به فرماندهی ارتشبد هاینتس گودریان به عنوان بخشی از گروه ارتش مرکز در عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی که از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ آغاز شد، حضور داشت. این یگان بزرگ‌ترین گروه زرهی به کار گرفته شده توسط ورماخت در کارزار علیه شوروی بود. گروه زرهی ۲ در ابتدای عملیات از حدود ۲۴۰ هزار نفر نیرو در ۱۵٫۵ لشکر در قالب ۳ سپاه موتوریزه و یک سپاه پیاده‌نظام، مشتکل می‌شد.

مشارکت آلمانی‌ها در جنگ جدید صلیبی علیه اسلاو، قبایل اسلاوهای غربی از جمله اوبوتری‌ها را سخت آشفته و خشمگین کرد. آن‌ها برای پیشگیری از آغاز جنگ صلیبی در شمال، در ژوئن ۱۱۴۷ به واگریا در هولشتاین حمله کردند؛ اما نتیجهٔ این حمله خلاف تصوراتشان بود، زیرا جنگ صلیبی در اواخر تابستان همان سال آغاز شد. پس از اخراج اوبوتری‌ها از مناطق مسیحی‌نشین، صلیبیون به قلعهٔ اُبادریت در دوبین و قلعهٔ لیوتیزیان در دمین یورش بردند. نیروهایی که در حمله به دوبین شرکت داشتند مشتکل از کانوت پنجم، اسون سوم، آدلبرت دوم، اسقف اعظم برمن و دوک هاینریش شیر بودند. ارتش ساکسون تحت فرماندهی دوک هاینریش شیر سرانجام پس از رضایت نیکلات — رهبر اسلاوها — به انجام غسل تعمید در دوبین، از آن مناطق عقب‌نشینی کرد.

این نبردها به اندازه ای برای هنگ تقویت‌شده ۳۶۹ پیاده‌نظام شدید و خسارت بار بود، که تا ماه دسامبر همان سال تنها یک سوم از توان رزمی آن نسب به میزان اولیه آن در آغاز نبرد استالینگراد باقی مانده بود. بیشتر تلفات ناشی از آتش مسلسل‌های طرف مقابل بود. با وجود شرایط بسیار سخت، فرماندهی عالی نیروی زمینی آلمان وضعیت این هنگ را مناسب توصیف کرد و حتی در برخی موارد یگان‌هایی مشتکل از سربازان آلمانی تحت امر این هنگ قرار گرفت. چندین تن از اعضای هنگ به جهت نشان دادن شجاعت، مهارت و اَعمال قهرمانانه در نبرد، به دریافت نشان‌های افتخار مختلف آلمانی و کروات نائل آمدند.

تضعیف‌کننده های نوری ثابت مورد استفاده در سیستم های فیبر نوری ممکن است از اصول مختلفی برای عملکرد خود استفاده کنند. تضعیف‌کننده‌های پرکاربرد از الیاف ناخالص، یا از برش/اتصال ناهموار استفاده می‌کنند زیرا هر دو روش قابل اعتماد و ارزان هستند. تضعیف‌کننده های درونی در کابل های پچ شده تعبیه می‌شوند. روش دیگر استفاده از تضعیف‌کننده خارجی است. این تضعیف‌کننده مشتکل از یک مبدل کوچک نر-ماده است و به راحتی به انتهای کابل متصل می‌شود.