مشاطگی

چون زلف عنبرین بتان، ماه و آفتاب مشاطگی دود چراغ تو می کنند

هر صفحهکه شد خامهٔ من غازهگر او مشاطگی شاهد طبع شعرا کرد

به تقدیر ار نبودی دست تقدیر جهان‌آرا که را در خود بدی مشاطگی زلف سنبل‌ها

به مشاطگی باد نوروزی آید ز نو شاهد باغ زبور نماید

از صنعت مشاطگی یأس مپرسید کز خون مراد دو جهان بست حنایم

به حیرتم که چه مشاطگی ست عشق ترا که مرگ را به نظر خوبتر ز خواب آورد

کند مشاطگی زلف خوبان که این صنعت شدست اورا میسر

چهرهٔ خورشید وانگه زحمت مشاطگی مرکب جمشید وانگه حاجب برگستوان

همواره تا که دارد مشاطگی نیسان رخسار لاله رنگین زلف بنفشه پر خم

در حجله‌ای که حفظ تو مشاطگی کند ای کز تو نوعروس جهان غرق زیور است