مسعودی مروزی

معنی کلمه مسعودی مروزی در لغت نامه دهخدا

مسعودی مروزی. [ م َ ی ِ م َ وَ ] ( اِخ ) یکی از شاعران اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری که اطلاعات ناقصی از احوال او در دست است. او نخستین کسی است که شروع به نظم روایات تاریخی و حماسی ایران کرد وشاهنامه منظومی پدید آورد، ولی از این شاهنامه اواطلاعی فراوان در دست نیست ، و ثعالبی نام آن را در غرر اخبار ملوک الفرس ( ص 10 ) آورده است : و زعم المسعودی فی مزدوجته بالفارسیة أن طهمورث بَنی قهندز مرو... و ذکر المسعودی المروزی فی مزدوجته الفارسیة انه قتله [ أی قتل البهمن الزال ] و لم یبق علی أحد من ذریته و این مسعودی پیش از سال 355 هَ.ق. بوده است ،ولی حدود آن معلوم نیست و اینکه می گوئیم پیش از 355برای این است که نام او در مقدسی نیز آمده است چنین : و قد قال المسعودی فی قصیدته المحبرة بالفارسیة:
نخستین گیومرث آمد به شاهی
گرفتش به گیتی درون پیشگاهی ( کذا )
چو سی سالی به گیتی پادشا بود
که فرمانش به هر جائی روا بود.
( و آخرین بیت کتاب این است ):
سپری شد زمان خسروانا
چو کام خویش راندند در جهانا.( البدء و التاریخ مقدسی ).

معنی کلمه مسعودی مروزی در فرهنگ فارسی

یکی از شاعران اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم است که اطلاعات ناقصی از احوال او در دست است . نخستین کسی است که شروع بنظم روایات تاریخی و حماسی ایران کرد و شاهنامه منظومی پدید آورد. از شاهنامه او اطلاع فراوانی در دست نیست . شاهنامه مسعودی در اوایل قرن پنجم هم شهرت و اهمیت داشته است و نام آنرا در یکی از آثار معروف همان دوره یعنی غرر اخبار ملوک الفرس ثعالبی ( مولف بسال ۴۱۲ ه.ق . ) آمده است .

معنی کلمه مسعودی مروزی در دانشنامه آزاد فارسی

مسعودی مَروَزی (نیمة دوم قرن ۳ و نیمۀ اول قرن ۴ق)
شاعر ایرانی. از نخستین شاعرانی است که داستان های ملی ایران پیش از اسلام را به نظم کشیده است. شاهنامۀ او، که به نام شاهنامۀ مسعودی آوازه دارد، در قالب مثنوی سروده شده و در روزگارش آوازه یافته بود. از این اثر تنها سه بیت در البدء و التاریخ مقدسی باقی مانده است و احتمال دارد نخستین شاهنامۀ منظوم فارسی باشد.

جملاتی از کاربرد کلمه مسعودی مروزی

فردوسی نخستین کسی نبود که به آفرینش رزم‌نامهٔ ملی ایران دست‌زد. پیش از او مسعودی مروزی بخشی از شاهنامه را به نظم سروده‌بود. او شاهنامهٔ خود را در بحر هزج سروده‌بود که این بحر بر پایهٔ چارچوب وزن بحر عربی رجز ساخته شده‌بود. از شاهنامهٔ مسعودی تنها سه بیت به‌جا مانده است. دقیقی نیز پیش از فردوسی به‌نظم‌درآوردن داستان‌های ملی ایران را آغاز کرد، اما کار او ناتمام ماند تا این‌که فردوسی آن را به پایان رساند.