مستظهری. [ م ُ ت َ هَِ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن حسین بن عمر شاشی ، مکنی به ابوبکر و ملقب به فخرالاسلام مستظهری ، از رؤسای شافعیان در عراق. وی بسال 429 هَ. ق. متولد شد سپس بسال 504 تدریس نظامیه بغداد را بعهده گرفت و بسال 507 هَ. ق. درگذشت. او راست : حلیة العلماء فی معرفة مذاهب الفقهاء، العمدة فی فروع الشافعیة، تلخیص القول. ( از الاعلام زرکلی ج 6 ص 210 از وفیات الاعیان و طبقات السبکی ).
جملاتی از کاربرد کلمه مستظهری
دهانت معدن لؤلوست با همه تنگی بده زکات که مستظهری بچندان در