معنی کلمه مستحبه در لغت نامه دهخدا ( مستحبة ) مستحبة. [ م ُ ت َ ح َب ْ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث مستحب. نعت مفعولی است از مصدر استحباب. رجوع به استحباب و مستحب شود.
جملاتی از کاربرد کلمه مستحبه جنید یکی را می‌شست از مریدان خویش. انگشت مستحبه جنید بگرفت، و گفت: هذا ینقل من دار الی دار. دوستان او نمیرند، بلی از سرایشان و اسرایی برند.