مسبحی

معنی کلمه مسبحی در لغت نامه دهخدا

مسبحی. [ م ُ س َب ْ ب ِ ] ( اِخ ) محمدبن عبیداﷲبن احمد، ملقب به عزالملک. از امرا و مورخان و ادبای قرن چهارم و پنجم هجری. اصل او از حران است و به سال 366 هَ. ق. در مصر متولد شد و به سال 420 هَ. ق. در همین سرزمین درگذشت. او را تألیفات بسیاری است ، از جمله : تاریخ المغاربة و مصر، مشهور به مختارالمسبحی التلویح و التصریح ، مختارالاغانی و معانیها و قصص الانبیاء. درک البغیة.... ( از الاعلام زرکلی ج 7 ص 140 ) ( از وفیات الاعیان ) ( از شذرات الذهب ).

جملاتی از کاربرد کلمه مسبحی

جز بدین ظلم باشد ار بکشد بی نمازی مسبحی را زار