مزوفیل
جملاتی از کاربرد کلمه مزوفیل
رگبرگ‌ها یا دسته‌های آوندی در داخل مزوفیل شبکه پیچیده‌ای ایجاد می‌کنند. رگبرگ‌ها ادامه رشته‌های آوندی دمبرگ‌اند. آوندهای چوب - آبکش با همان وضعی که در ساقه قرار دارند وارد دمبرگ می‌شوند. انتهای رگبرگ عموماً به یک نای‌دیس ختم میشود رگبرگ‌ها علاوه بر هدایت مواد، نگاه‌دارنده بافت‌های برگ نیز هستند.
در یک برگ با مساحت سطح یک میلی‌متر مربع حدود نیم میلیون کلروپلاست وجود دارد. کلروپلاست‌ها بیشتر در سلولهای مزوفیل دیده می‌شوند.
بخش عمدهٔ بافت برگ از مزوفیل ساخته شده که دو نوع نرده‌ای و حفره‌ای دارد. رو پوست (اپیدرم) در دو سطح بالایی و پایینی برگ قرار دارد و مزوفیل در بین این دو لایه واقع شده‌است. مزوفیل نرده‌ای اولین لایه زیر بشره بالاست که سلولهای آن پر از کلروفیل‌اند و کار فتوسنتز را انجام میدهند. در زیر این بافت، چند لایه مزوفیل حفره‌ای قرار دارند که یاخته‌هاشان دارای کلروفیل‌اند. این بافت پر از حفره‌هایی است که به تبادل کربن دی‌اکسید کمک می‌کنند.
برگ آنها دارای روزنه‌های پاراسیتیک. مزوفیل حاوی سلولهای موسیلاژ؛ حاوی بلور. دارای آوندهای برگ مانند یا فاقد آنها. رگبرگ‌های کوچکتر فاقد سلولهای انتقال دهنده آبکش.