مرهونه

معنی کلمه مرهونه در لغت نامه دهخدا

( مرهونة ) مرهونة. [ م َ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث مرهون. گرو گذاشته شده. رجوع به مرهون شود: اگر عین مرهونة بواسطه عمل خود راهن یا شخص دیگری تلف شود باید تلف کننده بدل آن را بدهد و بدل مزبور رهن خواهد بود. ( ماده 791 قانون مدنی ).

معنی کلمه مرهونه در فرهنگ فارسی

گرو گذاشته شده

جملاتی از کاربرد کلمه مرهونه

راهن و مرتهن طرفین اصلی عقد هستند. همچنین مالی که به وثیقه داده می شود «عین مرهونه / رهینه» نامیده می شوند.