مرغ شکاری

معنی کلمه مرغ شکاری در لغت نامه دهخدا

مرغ شکاری. [ م ُ غ ِ ش ِ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) جارحة. مرغ رباینده. پرنده ای که با شکار سایر پرندگان یا جانوران دیگر زندگانی می کند و منقار و نوکش دارای شکل مناسب و مخصوص جهت گرفتن طعمه زنده می باشد. و رجوع به مرغان شکاری ( ذیل مرغان ) شود.

جملاتی از کاربرد کلمه مرغ شکاری

می تراود از سراپای دل آزاران کجی باشد از مرغ شکاری ناخن و منقار کج
دل شکسته دلیلست بر درستی صدق کمال مرغ شکاری ‌کجی منقارست
از آن اشاره ابرو و خندۀ لب شیرین بسان مرغ شکاری میان بیم و امیدم