مرسیا
معنی کلمه مرسیا در لغت نامه دهخدا

مرسیا

معنی کلمه مرسیا در لغت نامه دهخدا

مرسیا. [ ] ( معرب ، اِ ) به یونانی به معنی ریحان است. ( از مخزن الادویه ).

معنی کلمه مرسیا در فرهنگ فارسی

ریحان به یونانی

معنی کلمه مرسیا در فرهنگ اسم ها

اسم: مرسیا (دختر) (یونانی)
معنی: ریحان

معنی کلمه مرسیا در دانشنامه عمومی

مرسیا ( انگلیسی باستان: Miercna rīce ) یکی از پادشاهی های آنگلو - ساکسون بود. نام مرسیا در زبان انگلیسی باستان Mierce یا Myrce به معنی «مرز مردم» می باشد.
این پادشاهی در محور دره رودخانه ترنت و انشعابات آن، یعنی منطقه ای که در حال حاضر به عنوان میدلندز انگلستان شناخته می شود، وجود داشته. پایتخت این پادشاهی در شهر تموورث بود.
برترین حاکم مرسیا اوفا نام داشت. وی تعیین مرز بین مرسیا و پادشاهی ولز را انجام داد و عصر طلایی مرسیا را شکل داد. نیکلاس بروکس معتقدست که «تا پیش از قرن نهم مرسیا مقاومترین حکومت آنگلوساکسون بوده»؛ و برخی از مورخان مانند سر فرانک استنتون باور دارند که در دوران اوفا انگلستان به وحدت رسید و تمام مناطق تحت امر مرسیا بود.
مرسیا در ابتدا یک حکومت مشرک و پگانیست بود، اما پادشاه پیدا در حدود سال ۶۵۶ میلادی مسیحیت را به صورت پایدار تبدیل به دین رسمی کشور کرد. در اواخر قرن هفتم اسقف نشین مرسیا تأسیس شد و در سال ۶۵۶ بود که اولین اسقف اعزامی در مرسیا مستقر گشت و قلمرو دینی مرسیا چندین بار دست خوش تغییراتی گشت.

جملاتی از کاربرد کلمه مرسیا

پس از آنکه سیولین نفوذ وسکس را تا شمال تیمز گسترش داد در ۵۹۲ توسط برادرزاده‌اش سیول از قدرت برکنار گردید. او ۵ سال حکومت کرد و پس از او برادرش سیولولف (حکومت ۵۹۷–۶۱۱) جانشین او شد و پس از او نیز کینجیلز، پسر سیول تا ۶۴۳ قدرت را در دست گرفت. در طول این دوران، وسکس نخست از سوی نورثامبریا و پس از آن از طرف پادشاهی روبه‌رشد مرسیا مورد تهدید قرار گرفت و کینجیلز و پسرش سوئیکلم، استان‌های ویکایی شامل گلوسترشر، ووسترشر و جنوب‌غربی وارویکشر را در جنگ با پِندا، شاه مرسیا از دست دادند.
در ۶۸۵ کدوالا به شاهی وسکس رسید و موفق شد تا همپشایر جنوبی و جزیرهٔ وایت را بازپس‌گیرد. پس از او اینه، نخستین شاه وسکس که به وضع قوانین پرداخت به قدرت رسید و حوزهٔ اسقفی‌ای را برای نواحی غربی در شربورن (دورست) ایجاد کرد. در ۸۰۲ اگبرت شاه ساکسون غربی شد و به سلطهٔ مرسیایی‌ها بر وسکس که ادارهٔ مستقیم بخش‌هایی از برکشر و ویلتشر را شامل می‌شد پایان داد. او همچنین تمامی نواحی دوون و کورنوال را در اختیار خود گرفت و در ۸۲۵ با شکست بورنوولف، شاه مرسیا توانست سوری، ساسکس و کنت را برای همیشه تحت فرمان پادشاهی وسکس درآورد.
پس از تهاجم وایکینگ‌ها به انگلستان، صرفاً پادشاهی وسکس که بر تمامی جنوب انگلستان سلطه داشت، موفق شد کاملاً مستقل باقی بماند. این امر تنها از طریق نبردهای سنگین به رهبری آلفرد بزرگ حاصل گشت. آلفرد حوالی سال ۸۸۰ میلادی باقیمانده مرسیا را به تصرف خود درآورد.
بورتریک از نسل سردیک، بنبانگذار وسکس بود اما اطلاعی دربارهٔ والدین او وجود ندارد. در زمان او نخستین حملات دانمارکی‌ها به انگلستان آغاز شد و آنها وارد دورست شدند. از سوی دیگر حکومت او از سوی رقیبش اگبرت به چالش کشیده شده بود. تلاش بورتریک در کشتن اگبرت ناکام ماند اما توانست او را با کمک پدر زنش اوفا، شاه مرسیا به تبعید بفرستد.
در اوایل ۱۰۱۷، کانوت بخاطر فتوحاتش به پادشاه انگلستان تبدیل شده بود او انگلستان را به سبک پادشاهی‌های اسکاندیناوی به چهار ارل تقسیم کرد: وسکس به‌طور مستقیم توسط خود کانوت اداره می‌شد دیگر ارل‌ها تور کل بلندقامت به عنوان ارل شرق آنگلیا، اریک هاکونسون به عنوان ارل نورثامبریا و اریک استرونا به عنوان ارل مرسیا بودند. در سال ۱۰۱۸، کانوت دو ارل نشین را در وسکس از نو به‌وجود آورد و در نشستی در آکسفورد، پیروان او و نمایندگان انگلیسی به توافق رسیدند که وی طبق قوانین پادشاه ادگار حکومت خواهد کرد.
پس از مرگ اتلرد در ۹۱۱، اتلفلد قدرت را به دست گرفت و تا زمان مرگ خود در سال ۹۱۸ به عنوان بانوی مرسیا حکومت کرد. تنها فرزند این زوج، دختری به نام الفوین، برای مدت کوتاهی پس از اتلفلد حکومت کرد تا اینکه توسط دایی اش، شاه ادوارد، خلع شد و ادوارد خود به تخت مرسیا نشست و همزمان پادشاه وسکس و مرسیا شد.