مرسه

تپه مرسه مربوط به مس و سنگ است و در شهرستان قروه، بخش ییلاق، دهستان ییلاق جنوبی، روستای سرنجیانه واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۷۸۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در هنگام ساخت ناو، چند تن از کشاورزان از جمله حاج تقی توکلی، برای ساخت یک کانال بتنی برای انتقال آب نهر به آن طرف دره مرسه به سمت گلدشت، مهندسی را برای عقد قرارداد آورده بودند. آقاسیدباقر معصومی هم از دور نظاره گر آن ها بود. پس از مدتی ایشان حاج تقی را صدا میزنند و میگویند با این مهندس قرارداد نبندید. ایشان دلیل را جویا می شوند. میگویند مهندس شما برای پیدا کردن فندک همه جیب هایش را گشت، به نظر میرسد محاسباتش برای ساخت ناو خوب نباشد. همینطور هم شد و فرد دیگری را برای ساخت آوردند. البته در تابستان ها با توجه به اینکه کف ناو جلبک بسته و لیز بود مورد توجه بچه های محل برای شنا و سر خوردن بود.

به صورت مهندسی شده برای توسعه اراضی شالیکاری که نیازمند آب قابل توجه بود در زمان رضا شاه توسط فردی به نام آقای صدرآبی نهری که از مرکز استان آمده بود، از سه موش زده شد که پس از عبور از بالنگاه و بندبن وارد رحیم آباد می شد و سپس با ورود به اشکلک در پایین تر از بازار به دو شاخه تقسیم می شد که یک شاخه آن با ساختن یک سازه از دره مرسه عبور و آب به بخشی از اراضی اشکلک و در ادامه به اراضی گلدشت می رسید. شاخه دیگر آن وارد اشکلک می شود که در کنار مدرسه اشکلک دو شاخه شده که یکی از آن ها به سمت پایین و دیگری به سمت نوشر می رود. این نهر نیز پس از سل[5] دو شاخه شده که یکی از آن ها اراضی نوشر و دیگری اراضی موقوم محله را آبیاری می کند. این نهرها کماکان فعال و تاثیرگذار هستند.