مردم فکن

معنی کلمه مردم فکن در لغت نامه دهخدا

مردم فکن. [ م َ دُ ف ِ ک َ ] ( نف مرکب ) مردم افکن. قهار. قوی پنجه. غالب :
یکی بود مردانه و تیغزن
سوار سرافراز و مردم فکن.فردوسی.

قوی پنجه

لب می رنگش بی چاشنئی مست کن است چشم بد مستش بی عربده مردم فکن است