مراین

تو خواهی شد فنا در آخر کار براندازی مراین صورت بیکبار

دل اندر نقش بستی مرد خواهی تو مراین نقش آخر بردخواهی

نخورد هیچ کسی می، که روزگار نگفت به می، که زود مراین می خورنده را بگزای

درون پردهٔ در عزّ و اعزاز همی خواهم که اندازی مراین باز

مبادا که اهریمن آگه شود مراین هر دو را روز کوته شود

بدانک او در حقیقت پادشاهست که مراین را که گفتم دو گواهست

کجایی که بینی درین کارزار مراین تنه دشمنان بی شمار

کنون چون بچشم خرد بنگری مراین را به جز راستی نشمری

صغیر طول‌ امل کن رها که هشیاران مراین دو روزهٔ ایام مختصر گیرند

بدو گفت هیتال کای نامور مراین نامه زین در به مغرب ببر