مدح سرایی

ای شه عادل ، چو بنده مدح سرایی خوار چرا شد، بعهد چون تو خداوند ؟

ورچه به خون ریزیم دار زند آسمان مدح سرایی کنم در ته زندان او

پادشاها منم آن مدح سرایی که نیافت مثل من باغ سخن طوطی شکر گفتار

ای سروری که مدح سرایی برای تو کرده به آیه آیه قرآن خدای تو