مداخله کردن

برخی از رهبران ژاپنی مانند اینوزوکا کورشیگه (犬塚 惟重) ، یاسوئه نورهیرو (安江 仙弘) و یوشیسوکه آیکاوا (鮎川 義介) به این باور رسیدند که می‌توان قدرت سیاسی و اقتصادی یهودیان را از طریق مهاجرت یهودیان آمریکا ،ژاپن می‌تواند به دست بگیرد. هرچند که برنامه هایی برای جذب مهاجران و سرمایه گذاری یهودی ساخته شده بودند، اما حکومت ژاپن قصد مداخله کردن روابطش با آلمان نازی را نداشت. سرانجام این برنامه ها در دست سرمایه گذاران یهودی افتاد و برنامه که قصدش جذب جمعیت یهودی و سودآوری طولانی مدت بود شکست خورد. در سال ۱۹۳۷ ، ژاپن به چین حمله کرد و سفیر ژاپن در فرانسه به ژاپنی های حاکم گفت که "پلوتوکرات های یهودی انگلیسی ، آمریکایی و فرانسوی" مخالف حمله بودند.

این تحصن به مدت بیست و سه شبانه‌روز ادامه داشت؛ از ۲۸ تیر تا ۱۹ مرداد ۱۲۸۵.[ث] به گفته آفاری، مظفرالدین‌شاه پس از مداخله کردن محمدعلی میرزا، ولیعهد، عاقبت تسلیم شد و در ۷ تیر ۱۲۸۵[ج] عین‌الدوله را برکنار کرد. صدراعظم جدید، مشیرالدوله، از روحانیانی که به قم مهاجرت کرده بودند، درخواست کرد که به تهران برگردند، اما آنها برخواسته جدید خود مبنی بر تأسیس مجلس شورای ملی متشکل از وکلای همه قشرهای مردم پافشاری می‌کردند. این خواسته جدید، جایگزین خواسته مبهمِ «تأسیس عدالت‌خانه» شده بود.

این تحصن به مدت بیست و سه شبانه‌روز ادامه داشت؛ از ۲۸ تیر تا ۱۹ مرداد ۱۲۸۵.[پ] به گفتهٔ ژانت آفاری، مظفرالدین شاه پس از مداخله کردن محمدعلی میرزا، ولیعهد، عاقبت تسلیم شد و در ۷ تیر ۱۲۸۵[ت] عین‌الدوله، صدر اعظم خود را برکنار کرد. صدراعظم جدید، مشیرالدوله، از روحانیانی که به قم مهاجرت کرده بودند، درخواست کرد که به تهران برگردند، اما آنها بر خواستهٔ جدید خود مبنی بر تأسیس مجلس شورای ملی متشکل از وکلای همهٔ قشرهای مردم پافشاری می‌کردند. این خواستهٔ جدید، جایگزین خواسته مبهمِ «تأسیس عدالت‌خانه» شده بود.