مخب. [م ُ خ ِب ب ] ( ع ص ) ( از «خ ب ب » ) پویاننده اسپ را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که می پویاند اسب خود را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به خبا شود.
جملاتی از کاربرد کلمه مخب
دوران شرابست، مخب الّا مست گل بر سر پایست، منه جام از دست