محنت نصیب

معنی کلمه محنت نصیب در لغت نامه دهخدا

محنت نصیب. [ م ِ ن َ ن َ ] ( ص مرکب ) که محنت بهره اوست. که غم و سختی و درد و رنج بهره و بخش اوست. بدبخت.

که غم و سختی بهره اوست

بگو که هاتف محنت نصیب غمزده تا کی شبان تیره نشیند در آرزوی صباحی

مو آن آزردهٔ بی خانمانم مو آن محنت نصیب سخت جانم

گردون سر محمد یحیی به باد داد محنت نصیب سنجر مالک رقاب شد

مو آن دلدادهٔ بی خانمانم مو آن محنت نصیب سخت جانم

چو بی محنت نصیب کس شود گنج چرا بیهوده باید بردنش رنج

تمام مردی گشتم چو بر گرفتم من ز روز دولت و محنت نصیب خویش تمام