محمدطاهری
جملاتی از کاربرد کلمه محمدطاهری
پس از آن گروه از هم پاشید و حامد محمدطاهری نیز به آلمان مهاجرت کرد.
در جشن انجمن کارگردانان خانه تئاتر که در ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۳، در تالار «ناصری» خانه هنرمندان ایران برگزار شد از سه کارگردان تأثیرگذار از سه نسل تقدیر شد: عباس جوانمرد، فرهاد مهندس‌پور و حامد محمد طاهری. در این مراسم که «شب نخبگان غایب» نام داشت، مادر حامد محمدطاهری روی صحنه حاضر شد و جایزه پسرش را از حسین پاکدل گرفت و این جایزه را به مجید بهرامی تقدیم کرد که در آن زمان با سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد.
شیخ عبدالحسین محمدطاهری درشبانگاه ۲۷آبان سال ۱۳۳۶ درگذشت.
نرگس سیاه به کارگردنی حامد محمدطاهری سه نمایش را در نیمه دوم دهه ۷۰ و نیمه اول دهه ۸۰ اجرا کردند.
حامد محمدطاهری در سال ۱۳۵۴ در تبريز به دنیا آمد. دوره دبیرستان را در مدرسه علامه حلی همدان گذراند سپس در رشته مهندسی برق در دانشگاه خواجه نصیر تحصیل کرد. در دوران دانشجویی، در کلاس‌های داستان‌نویسی حمید سمندریان شرکت کرد. در آموزشگاه سمندریان با مجید بهرامی و عاطفه تهرانی آشنا شد. امید عباسی و لیلی رشیدی هم به این جمع اضافه شدند و به تدریج گروهی تشکیل شد که بعدها نرگس سیاه نام گرفت.
نمایش «سیاها» شش ماه روی صحنه بود. به تصمیم کارگردان هیچ بلیط مهمانی صادر نشد و سهمیه‌ای برای مطبوعات و خبرنگاران در نظر گرفته نشد. این موضوع باعث رنجش خبرنگاران شد و نمایش سیاها در بایکوت خبری قرار گرفت.حسین پاکدل، رئیس وقت تئاتر شهر، در مراسمی که سال‌ها بعد برای بزرگداشت محمدطاهری برگزار شد، علت تعطیلی این نمایش را فشار خود تئاتری‌ها دانست.
برخی از منتقدان تئاتر، اجرای محمدطاهری از سیاها را نقطه‌عطفی در تئاتر ایران می‌دانند و معتقدند سیاها تاریخ تئاتر پس از انقلاب را از نو تعریف کرد. این عده بر این باورند که خلاقیت، آشنایی‌زدایی و زیبایی‌شناسی محمدطاهری و گروهش در این اجرا از مرزهای مرسوم تئاتری فراتر رفته و آن را خواسته یا ناخواسته به سر حد پرفورمنس آرت رسانده‌است. برخی دیگر، سیاها را نمایش سخیفی می‌دانند از معماگونگی بی‌حاصل و پرت و پلاگویی روشنفکرانه و دهن‌کجی به جریان تئاتر شریف.
حامد محمدطاهری (متولد ۱۳۵۴، همدان) کارگردان تئاتر و سرپرست گروه تئاتر «نرگس سیاه» بود. برخی اجرای او از نمایشنامه سیاها اثر ژان ژنه را از اتفاقات تئاتری مهم دهه ۷۰ و نقطه عطفی در تئاتر بعد از انقلاب می‌دانند. محمدطاهری ابتدای دهه ۸۰ به آلمان مهاجرت کرد، مدتی به کارگردانی تئاتر پرداخت و سپس این حرفه را رها کرد.
حامد محمدطاهری در اواخر سال ۱۳۷۵ تمرین نمایش آنتیگونه اثر سوفوکل را با گروهی از بازیگران جوان آغاز کرد. رضا کشاورز، امید عباسی، شبنم فرشادجو، لیلی رشیدی، مجید صالحی، مجید بهرامی، شبنم قلی‌خانی، از بازیگران این نمایش بودند. حمیرا خوئینی‌ها، عاطفه تهرانی، آزاده مویدی فرد، فیروزه سلطانی، شبنم قلی‌خانی و میترا حریری‌پور نقش همسرایان را برعهده داشتند. آنتیگونه ابتدا در آموزشگاه سمندریان تمرین می‌شد، اما بعد اختلاف نظرهایی میان گروه و سمندریان پیش آمد که باعث شد با آموزشگاه سمندریان قطع رابطه کنند. با پادرمیانی داوود رشیدی که به واسطه حضور لیلی رشیدی با این گروه آشنا شده بود، اتاقی در تئاتر شهر برای تمرین در اختیار این گروه قرار دادند. آنتیگونه در ۱۳ آذر ۱۳۷۶ روی صحنه رفت.
گروه تئاتر نرگس سیاه در سال ۱۳۷۵ به سرپرستی حامد محمدطاهری شکل گرفت. نام این گروه به جمله‌ای از نمایش سیاهای ژنه اشاره دارد: «نرگس بزرگ سیاه که کم‌کم در آب ناپدید می‌شود.»