محمدشاه

طوایف تکه ساکن آخال و مرو، در دورهٔ محمدشاه و ناصرالدین شاه منشأ بعضی حوادث مهم بودند. اینان با حسن خانِ سالارْبار، حاکم شورشی خراسان، متحد شدند. در ۱۲۷۱ طوایف تکه سرخس مانع پیشروی محمدامین خان، حاکم خیوه، در خراسان شدند و سرانجام او را کشتند. در ۱۲۷۷ طوایف تکه ساکن در سرخس و تجن و مرو به رهبری قوشیدخان، لشکر حمزه میرزا حشمت الدوله حاکم خراسان، را درهم شکستند. این شکست یکی از مهم‌ترین حوادث نظامی ایران در دوره ناصرالدین شاه بود.

پس از مرگش در سال ۱۳۵۸ پسرش محمدشاه یکم جانشین وی شد

دارا محمدشاه راد آن قیصر کسری‌نژاد آن کز رسول عدل و داد آیین یزدان پرورد

این نشریه همچنین نخستین نشریهٔ ایران است که در یک مکان آموزشی منتشر شد.سردبیر این نشریه یک کشیش و مبلغ مذهبی پروتستان به نام جاستین پرکینز بود. وی همان کسی است که نخستین مدرسه مدرن ایران را در عهد محمدشاه قاجار در ارومیه برای آسوریان بنیان نهاد.

به دستور محمدشاه قاجار، در سال ۱۲۶۴ ق، قصری برای او در نزدیکی تجریش ساخته شد؛ اما همزمان با بیماری و مرگ او قصر نیمه‌تمام ماند و وی در همان قصر نیمه‌تمام به نام محمدیه (در محل محمودیه فعلی) از دنیا رفت.

کدام شه‌؟ شه ایران؛ چه‌کس‌؟ محمدشاه ورا لقب چه‌؟ ابوالسیف؛ از که‌؟ از داور

جنگ اول هرات حمله دولت ایران به هرات در جریان بازی بزرگ بود. این جنگ زمانی آغاز شد که حاکم هرات، کامران میرزا، سر از اطاعت از دولت ایران پیچید و به تاخت و تاز در خراسان و سیستان مشغول شد. محمدشاه برای سرکوب او و ضمیمه مجدد هرات به خاک ایران تصمیم به لشکرکشی به آن سو گرفت. امپراتوری بریتانیا که بازگشت هرات به حاکمیت ایران را خطری برای ثبات حکومت خود در هندوستان می‌دانستند، با آن مخالفت کردند اما شاه به هشدارهایشان توجهی نکرد و در سال ۱۸۳۷ راهی هرات شد.

وقتی راولینسون به تهران رسید، متوجه شد محمدشاه به سمت هرات لشکر کشیده است. وی در تهران مدتی به ریاست قورخانه گمارده شد. اما بروز تیرگی در روابط ایران و دولت هند (کپمانی هند شرقی بریتانیا) ماندن گروه انگلیسی را غیر ممکن می‌ساخت. در ۱۸۳۸ محمدشاه تصمیم گرفت برای بار دوم به هرات حمله کند. این بار مک‌نایل با او همراه شد اما نه برای کمک بلکه برای اینکه وی را تحت نظر داشته باشد. راولینسون در تهران ماند و مسئولیتی سیاسی به عهده گرفت. اشغال جزیرهٔ خارک توسط انگلیسی‌ها باعث عقب‌نشینی محمدشاه از هرات شد. کمی بعد هیئت انگلیسی به ریاست مک‌نایل روابط انگلستان با ایران را قطع کرده و گروه نظامیان اعزامی دستور گرفتند تهران را به مقصد بغداد ترک کنند.

شهنشاه حقیقی و مجازی شهاب‌الدین محمدشاه غازی

مه سپهر هنر شمس دین محمدشاه زلال مشرب دین و نهال گلشن داد

در پی‌گیری سیاست توسعه تهران، در دوره محمدشاه و به ویژه با صدارت حاجی میرزا آقاسی، فضلای حوزه‌های دیگر، برای رونق تهران به مهاجرت به این شهر تشویق شدند.

بحران جانشینی فتحعلی‌شاه دربرگیرنده مجموعه شورش‌هایی است که پس از درگذشت فتحعلی‌شاه قاجار در جای‌جای ایران توسط شاهزادگانی که مدعی جانشینی فتحعلی‌شاه بودند، شکل گرفت و در پایان به تدبیر قائم‌مقام فراهانی و با اقدامات نظامی محمدشاه سرکوب شد. مدعیان اصلی تاج و تخت علی میرزا ظل‌السلطان و حسنعلی میرزا فرمانفرما عموهای بزرگ محمدشاه بودند. منوچهرخان معتمدالدوله و فیروز میرزا، برادر محمدشاه، فرماندهی لشکریان را برعهده داشتند و فعالیت آنان در کنار سیاست‌ورزی قائم‌مقام فراهانی نقشی تعیین کننده در تثبیت حکومت محمدشاه داشت.

خدیو خطهٔ ایران زمین محمدشاه که شعله‌ایست ز شمشیرش آفتاب حرور

شهاب الدین محمدشاه غازی گهرافروز تاج سرفرازی

شاه‌گیتی ستان محمدشاه که جهانش بود به زیر نگین

ادارهٔ گمرک کرمانشاه در اواخر دوران پادشاهی محمدشاه قاجار تأسیس شد و مکان آن در محدودهٔ ارگ حکومتی، در جلوخان کنونی و در درون کاروانسرایی بود که در مقابل ساختمان کنونی کلانتری نیروی انتظامی قرار داشته‌است. با رونق تجارت، به تدریج مغازه‌های زیادی در پیرامون گمرک و کاروانسرا شروع به کار کرد و بخشی از بازار کرمانشاه که با نام بازار بزازخانه شناخته می‌شود شکل گرفت. پس از مدتی ساختمان کنونی گمرک در مکانی که در آن زمان حاشیهٔ شمالی شهر محسوب می‌شد احداث گردید. ساختمان گمرک دارای سه در ورود و خروج بود و در کنار هر در، دکه‌ای برای استقرار مسئولان کنترل ورود و خروج کالا ساخته شده‌بود.

اما در سال ۱۸۴۸ میلادی، پس از وفات محمدشاه قاجار و به تخت نشستن ولیعهد جوان او ناصرالدین شاه، امیرکبیر به صدراعظمی رسید و اوضاع به‌کلی تغییر کرد. درگیری‌های متعدّدی بین بابیان از یک طرف و دستگاه حکومت و روحانیت در طرف مقابل، درگرفت که منجر به قتل‌عام چندین هزار بابی گردید.

مگر نه خسرو گیتی‌ستان محمدشاه به سرش تاج سعادت بود ز فر آله

هم بر آن قانون محمدشاه عادل دل ‌که هست پرتو پروردگار و پیرو پروردگار