محمدحسین غروی اصفهانی

معنی کلمه محمدحسین غروی اصفهانی در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] محمدحسین غروی اصفهانی، مشهور به کمپانی (۱۲۹۶-۱۳۶۱ق) از فقها، اصولیین و فلاسفه قرن چهاردهم امامیه. او در کنار آقاضیاء عراقی و میرزای نایینی، یکی از سه مکتب اصولی در شرح و بسط مکتب اصولی آخوند خراسانی را ایجاد کرده است. کتاب نهایة الدرایة از مهمترین آثار او در اصول فقه و در شرح کفایة الاصول آخوند خراسانی است. تلاش او برای تغییر در باب های علم اصول با مرگ او ناتمام ماند.
کمپانی، دیوان شعری در مدح و رثای اهل بیت دارد. تخلص او در شعر «مفتقر» است.
محمدحسین اصفهانی، فرزند محمدحسن اصفهانی نخجوانی، در دوم محرم سال ۱۲۹۶ق در نجف متولد شد. پدرش اصالتاً نخجوانی بود و پس از امضای قرارداد ترکمانچای نخست به تبریز و سپس به اصفهان مهاجرت کرد و سپس به کاظمین رفت. پدرش از تجار مشهور کاظمین بود. او دوست داشت محمدحسین راه او در تجارت ادامه دهد؛ اما محمدحسین با توسل به امام موسی کاظم رضایت پدر را به دست آورد و حدود بیست سالگی برای تحصیل در حوزه راهی نجف شد.

جملاتی از کاربرد کلمه محمدحسین غروی اصفهانی

سید محمدحسین طباطبایی فیلسوف، حکیم متأله و مفسر قرآن در سال ۱۲۸۱ هـ. ش (۲۹ ذی‌القعدهٔ ۱۳۲۱ هـ. ق) در روستای شادآباد از توابع تبریز به دنیا آمد. در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و همراه با برادر کوچکترش سید محمدحسن الهی طباطبایی در مکتب‌خانه به فراگیری علوم مقدماتی پرداخت. در سال ۱۳۰۴ برای تکمیل تحصیلات رهسپار نجف می‌شود و نزد علمای بزرگی همچون محمدحسین غروی اصفهانی (مشهور به کمپانی)، محمدحسین نائینی، حجت کوه‌کمره ای، حسین بادکوبه‌ای، ابوالقاسم خوانساری و سید علی قاضی به تلمذ می‌پردازد (به اذعان علامه طباطبایی، سید علی قاضی بر روحیه و مشی فکری وی تأثیر بسیار عمیقی داشته‌است).