محلول آبی {aqueous solution} [شیمی، مهندسی بسپار] هر محلولی که حلاّل آن آب است
معنی کلمه محلول ابی در دانشنامه عمومی
محلول آبی. محلول آبی ( به انگلیسی: : aqueous solution ) محلولی است که حلال آن آب باشد. در معادله های شیمیایی با گذاشتن aq در پایان فرمول ماده نشان می دهند که ماده محلول در آب است مانند NaCl ( aq ) . حرف های aq کوتاه شدهٔ واژهٔ aqueous است. آب به عنوان بهترین و در دسترس ترین حلال شناخته شده است. موادی که آب گریزند معمولاً به خوبی در آب حل نمی شوند ولی در مقابل مواد آب دوست به آسانی در آب حل می شوند. سدیم کلرید یا نمک خوراکی یک نمونه از مواد آب دوست است. اسیدها و بازها طبق تعریف هر دو محلول آبی در نظر گرفته می شوند. توانایی یک ماده به حل شدن در آب بسته به این است که آیا آن ماده می تواند بر نیروی ربایش میان مولکول های آب برتری یابد یا خیر. اگر این توان را نداشت به صورت معلق در آب باقی می ماند یا ته نشین می شود. محلول های آبی که رسانای جریان الکتریکی اند دارای مقدار کافی از الکترولیت قوی اند ولی آن هایی که رسانای ضعیف اند الکترولیت های ضعیف نیز دارند. یون های مثبت و منفی الکترولیت های قوی در آب به طور کامل از هم جدا شده اند ( یونیزه شده اند ) . موادی که الکترولیت نیستند، موادی اند که در آب حل می شوند ولی یکپارچگی مولکولی خود را نگه می دارند و به صورت یون های مثبت و منفی از هم جدا نمی شوند. شکر، اوره، گلیسیرین و متیل سولفونیل متان ( MSM ) از این دست اند.
جملاتی از کاربرد کلمه محلول ابی
یکی از اجزای فرایند تبرید اصلی است که حرارت را از سامانه بیرون میکشد یا حذف میکند. کندانسور بخش داغ یک مطبوعکننده هوا یا پمپ هوا است. کندانسورها تبادل کنندههای گرمایی هستند و میتوانند گرما را به هوا یا یک مایع واسط (مانند اب یا محلول ابی اتیلن گلیکول) انتقال میدهد تا حرارت را به یک سینک (چاهک گرمایی) دوردست مانند زمین (سینک زمین)، پیکرهٔ آبی (رودخانه، دریاچه، و…) یا هوا (به عنوان برجهای خننک کننده) حمل کند.