محله باغ

حسینیه باغ گلابدان مربوط به دوره قاجار است و در تفت، خیابان شهدا، محله باغ گلابدان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۳۴۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

دروازه غار نام یکی از دروازه‌های قدیمی شهر تهران بود که در اطراف حصار ناصری (حصاری که در عهد ناصرالدین شاه قاجار در اطراف شهر طهران یا به اصطلاح آن روز، در اطراف دارالخلافه ناصری کشیده شده بود)، قرار داشت. این دروازه در حد فاصل بین خانی‌آباد و میدان شوش در حوالی مکانی که امروزه در آن میدان غار (شهید هرندی) بنا شده‌است، واقع بود. محل دقیق این دروازه حد فاصل میدان شوش و میدان راه‌آهن می‌باشد که در شمالی‌ترین قسمت محله باغ آذری بوده است.

خانه ابوالحسن خان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان انار، زیر محله باغ بالا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۶۱۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حمام باغ گلابدان مربوط به دوره قاجار است و در تفت، خیابان شهدا، محله باغ گلابدان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۳۴۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

دیگر مناطق مسکونی این دهستان از این قرارند: شهرک صنعتی حاجی‌آباد، محله باغ حاج صادق

بانک سینا دارای ۳۴۰ شعبهٔ فعال در سراسر ایران است. شعبه مرکزی این بانک در تهران، منطقه ۷، محله باغ صبا، سهروردی، خیابان مطهری (تخت طاووس)، بعد از خیابان میرعماد، نرسیده به چهارراه مفتح، نبش قابوسنامه قرار دارد.

خانه خوشرو و ساباط مجاور مربوط به دوره پهلوی است و در کرمان، محله باغ لله واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۷۰۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

خانه ناظم مربوط به دوره پهلوی اول است و در سیرجان، محله باغ بمید واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۱۳۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

متنوع‌ترین اجتماع انسانی،اقتصادی،عمرانی و صنعتی در این ناحیه از تبریز را تشکیل داده است جمیع این ویژگی ها باعث شده است تا سرمایه‌گذاری بویژه در امر تولید مسکن در کوتاه ترین زمان بازده چشمگیری داشته باشد بر این اساس محله باغ معروف تبریز ناحیه ممتاز ویژه در چشم انداز اقتصادی تبریز است.

شادْیاخ یا شادی کاخ یا شادی یاخ یکی از محله‌های نیشابور (شهر کهن) بوده‌است که از اوایل سدهٔ سوم هجری مسکونی شده و تا سال ۶۶۹ هجری که زمین‌لرزه آن را در هم درنوردیده، اهمیت ویژه‌ای داشته‌است. این محله به سبب کاخی که عبدالله بن طاهر به نام شادیاخ در آن بنا نهاد به این نام شهرت یافت. این محله یکی از محله‌های اشراف نشین نیشابور در گذشته و محل سکونت و زندگی امیران پادشاهان هنرمندان و نویسندگان درباری بوده. به طوری که امیران سلسله‌های طاهریان و سلجوقیان مرکزشان در نیشابور این کاخ معروف بوده‌است. ویرانی این کاخ با هم‌زمان حمله مغول به نیشابور بود و با زلزله ۱۲۸۱ دیگر کاملاً متروک و مدفون شد. شادیاخ نام کاخ محله باغ اطراف این منطقه در نیشابور نیز بوده‌است.