محسن فانی

معنی کلمه محسن فانی در لغت نامه دهخدا

محسن فانی. [ م ُ س ِ ن ِ ] ( اِخ ) اصلش از کشمیر است ، فاضل و صاحب جاه بود. مدتی در اﷲآباد خدمت صدارت داشت و در حوادث فتح بلخ از کار برکنار گردید. دیوان شعر دارد. ( از مراءةالخیال ص 166 ).

معنی کلمه محسن فانی در فرهنگ فارسی

اصلش از کشمیر است

جملاتی از کاربرد کلمه محسن فانی

در دوام عصرهای شانزده-هیجده میلادی صدها نمایندگان ادب پارسی را به وجود آورد، که آن‌ها با آثار منظوم خود بهرهٔ معینی را در ادبیات بجای میگذارند. مولانا یعقوب صرفی کشمیری (درگذشته ۱۵۹۵/۱۰۰۴)، شیخ محسن فانی کشمیری (درگذشته ۱۷۷۵/۱۱۸۹)و ده‌ها شاعر مبرز دیگر که امروز کشمیریان و اهل هند و پاکستان با آثار ادبی آن‌ها فخر می‌فروشند از تربیت‌یافتگان محیط ادبی ادوار پیش گفتهٔ کشمیر هستند.
یکی از تنها نویسندگان معاصری که مبانی دین الهی را برشمرده، محسن فانی است که در کتاب دبستان مذاهب به‌طور غیرمستقیم و در جریان گزارش یک گفتگو اصول درونی این آیین را از زبان یک فیلسوف بیان کرده‌است. تفاوت این متن با دیگر گزارش‌هایی که امثال بدائونی یا کشیشان پرتغالی نوشته‌اند، این است که محسن فانی خود طرفدار اکبرشاه و به آیین مذکور علاقمند بود و در این داستان هم فیلسوفی که مناظره را با پیروزی به پایان می‌رساند، نمایندهٔ دیدگاه امپراتور است و نهایتاً ده فضیلت دین الهی را چنین برمی‌شمارد:
گروهی به‌غلط محسن فانی را نویسندهٔ این کتاب پنداشته‌اند. برخی نیز میرذوالفقار اردستانی معروف به موبد را که در سدهٔ یازدهم هجری می‌زیسته را نویسندهٔ این کتاب دانسته‌اند.