محرمت

معنی کلمه محرمت در لغت نامه دهخدا

محرمت. [ م َ رَ م َ ] ( ع اِمص ) حرمان. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
محرمة. [ م ُ ح َرْ رِ م َ ] ( ع ص ) مؤنث مُحَرِّم. رجوع به محرم شود.
محرمة. [ م ُ ح َرْ رَ م َ ] ( ع ص ) مؤنث مُحَرَّم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به مُحَرَّم شود. || ماده شتری که ریاضت وی تمام نشده و به سواری درنیامده باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
محرمة. [ م َ رَ م َ / م َ رُ م َ ]( ع اِ ) آنچه شکستن آن روا نباشد. ج ، مَحرمات ، مَحارِم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || زن. زوجه. ( ناظم الاطباء ). زن حرم. || ( اِمص ) حرمت. || حرمان و مأیوسی. ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه محرمت در فرهنگ فارسی

حرمان

جملاتی از کاربرد کلمه محرمت

تا در حریم خاص خدا محرمت کنند یعنی به طوف کعبه دل محرمت کنند
ای من اسیر زلف خم اندر خمت شوم همچون صبا بحلقه مو محرمت شوم
ای قاب قوس مرتبت وان دولت با‌مکرمت کس نیست شاها محرمت در قرب اَو ادنی بیا
ای تبریز محرمت شمس هزار مکرمت گشته سخن سبوصفت بر یم بی‌نهایتی
بگفتا محرمت که ؟ گفت حرمان بگفتا همنشینت ؟ گفت هجران