محاسن اصفهان

معنی کلمه محاسن اصفهان در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] محاسن أصفهان، اثر مفضل بن سعد بن حسین مافروخی اصفهانی، با تحقیق عارف احمد عبدالغنی، کتابی است در بیان و شرح نعت و محاسن اصفهان که به زبان عربی و در سده 5ق/11م نوشته شده است.
انگیزه اصلی نویسنده از تألیف کتاب، علاقه او به زادگاهش اصفهان یا به قول معروف «حب الوطن» بوده است.
کتاب با مقدمه محقق آغاز و مطالب در هشت فصل تنظیم شده است.
در مقدمه، ابتدا اطلاعات مختصری پیرامون نویسنده و نحوه چاپ کتاب ارائه گردیده و سپس، به اهمیت و نحوه تحقیق آن، اشاره شده است.
مافروخی، این رساله را در نعت شهر اصفهان و ذکر محاسن آن جمع آورده و در ضمن، مختصری از فواید تاریخی و جغرافیایی و ادبی متعلق به موطن خود را نیز در آن گنجانده و تحفه مجلس فخرالملک بن خواجه نظام الملک، والی اصفهان، نموده است.
نقل است تألیف کتاب در ایام سلطنت سلطان معزالدین ابوالفتح ملک شاه سلجوقی و صدارت خواجه نظام الملک طوسی صورت گرفته است. در آن ایام، حکومت اصفهان در دست نصرةالدین ابوالفتح مظفر ملقب به فخرالملک بوده است. در این رساله، اطلاعات مفصلی در مورد تاریخ و جغرافیا یا خصوصیات اصفهان بیان نمی شود، بلکه رساله ای است که مؤلف نعت این شهر و ذکر محاسن این شهر را به خوبی بیان داشته است.
[ویکی فقه] محاسن اصفهان (ترجمه). «ترجمه محاسن اصفهان»، ترجمه آزادی است از متن عربی رساله «محاسن اصفهان» تالیف مفضل بن سعد بن حسین مافروخی اصفهانی که در سال ۷۲۹ ق با اضافاتی، به خصوص راجع به دوران پایانی حکومت ایلخانانان بر ایران، توسط حسین بن محمد بن ابی الرضا آوی ترجمه شده است. این کتاب از آثار مهم تاریخی- ادبی قرن پنجم هجری است.
کتاب با دو مقدمه از مصحح و مؤلف آغاز شده است. متن کتاب در هشت فصل یا «ذکر» تدوین شده است. در انتهای اثر نیز دو بخش ذیل کتاب و حواشی و ملاحظات آمده است.
گزارش محتوا
متن عربی کتاب در سال ۱۳۱۲ ش به اهتمام سید جلال الدین طهرانی و ترجمه فارسی آن در سال ۱۳۲۸ ش توسط اقبال آشتیانی تصحیح و به ضمیمه مجله یادگار منتشر شده است. کتاب حاضر ویرایش جدید این اثر است. بخش حواشی و ملاحظات مشتمل بر شرح الفاظ، اصطلاحات و توضیح اعلام است. فهرست مطالب در ابتدای اثر و فهارس اعلام، مکان ها، کتب، خاندان ها و قبایل در انتهای آن آمده است.
منبع
...

جملاتی از کاربرد کلمه محاسن اصفهان

دراین کتاب ابومسلم خراسانی (یکی ازمبارزان ایرانی علیه حکومت اعراب و امویان) با عنوان ابواسحاق ابراهیم بن عثمان بن بشار بن شیدوش پسر گودرز دانسته‌اند و در کتاب محاسن اصفهان (تألیف مفضل بن سعد ما فروخی اصفهانی) وی از نوادگان رهام پسر گودرز از پهلوانان بزرگ شاهنامه شمرده شده‌است.