مجروح دل

اشک روان بر رخ چون زعفران خسته و مجروح دل و ناتوان

دفع جراحتست زره ها و تو مرا مجروح دل به زلف زره‌وار می‌کنی

ز زخم چون خودی پر خون و مجروح دل صد پاره غم پرورش بین

گر ز نومیدی شوم مجروح دل محرمی مرهم رسان خواهم گزید

بیاوردم آن زار دل خسته را مر آن گشته مجروح دل خسته را