گوپتا

اسمیت متخصص تاریخ قدیم هند معتقد است امپرتوری چاندرا گوپتا پدر بزرگ آشوکا یک ساتراپ پارسی بود که سال‌ها با دستگاه عظیم امپراتوری هخامنشی آشنایی و مراوده داشت و تحت تأثیر این امپراتوری چنین حکومتی را تأسیس نموده‌بود؛ بنابراین او از بومیان هند نبود بلکه چاندرا کوپتا یک پارسی و یک ایرانی بود.

امپراتوری‌های موریا و گوپتا را عصر طلایی هند می‌نامند و با اختراعات و اکتشافات گسترده‌ای در علم، فناوری، هنر، دین و فلسفه مشخص شده‌اند. مذاهب هندوئیسم و بودیسم، که از زیر قاره هند آغاز شد، تأثیر مهمی در جنوب، شرق و جنوب شرقی آسیا داشتند.

امپراتوری گوپتا یک سلسلهٔ هندی بود که در سده چهارم میلادی در بیهار تشکیل شد و در سده پنجم میلادی به دست هپتالیان از بین رفت. آن‌ها دارای دو پایتخت بودند یکی در شمال هند به نام پاتالی‌پوترا و دومی در هند مرکزی به نام اجین.

بنابراین، در نتیجه این جنگ، کوشانی‌ها کنترل اکثر استان‌های شمال غربی خود را از دست دادند و به بخش‌هایی در شمال هند محدود شدند، و در نهایت تحت تسلط امپراتوری گوپتا قرار گرفتند.

جنبه‌های فیزیولوژیکی زراعت دیم کتابی از یو اس گوپتا با ترجمهٔ غلامحسین سرمدنیا و عوض کوچکی است که در سال ۱۳۶۶ منتشر و در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کتاب برگزیده معرفی شد.

طی سال‌های ۶۵۰ تا ۳۲۵ پ. م امپراتوری ماگادها در ایالت بهار یا بیهار کنونی تأسیس شد و به تدریج آیین‌های بودا و جین و زبان و خط سانسکریت رواج یافت. این امپراتوری در سال ۳۲۵ پ. م به دست ساندرا گوتوس یا چاندا گوپتا سرنگون شد. در همین محدوده زمانی داریوش در سال ۵۱۸ پ. م به هند حمله برد و درهٔ سند را به امپراتوری بزرگ خود اضافه کرد.

شاهنشاهی کوشان در اوایل و میانه‌های سدهٔ سوم میلادی تحت فشار ساسانیان از غرب، امپراتوری گوپتا از شرق و کیداریان از شمال هم فروپاشید. بخش‌های غربی آن شامل بلخ (مرکز امپراتوری)، سغد و گندهارا تحت فرمان ساسانیان درآمد. ساسانیان این مناطق را به پادشاهی نیمه‌مستقلی به نام کوشانشهر بدل کردند و گروهی از شاهزادگان ساسانی موسوم به کوشانشاهان بر آن فرمان راندند. با این حال، اعضای باقی‌ماندهٔ دودمان کوشانی تا سال ۳۷۵ میلادی بر بخش‌های جنوبی و شرقی حکومت سابق‌شان که پاکستان امروزی در شمال هند واقع بودند، حکومت کردند که در نهایت توسط سامودراگوپتا فتح شد.

همانگونه که پادشاهان خانواده موریا در قرن چهارم پیش از میلاد مسیح در شمال هندوستان حکومتی را تأسیس نمودند که از چندین حیث از سلطنت هخامنشیان الهام گرفته بود، پادشاهان خانواده گوپتا نیز در کشورداری و از نظر برخی از سنت‌های شاهان ساسانی را سرمشق خویش قرار دادند. به‌طور مثال آن‌ها لقب شاهنشاه را در تقلید از شهریاران ساسانی برای خود اختصاص دادند. مانند ساسانیان که به منظور ایجاد یکپارچگی در ملت خویش در ترویج و سرپرستی یک دین زرتشتی کوشیدند و امر فرمودند اوراق پراکنده اوستا جمع‌آوری و مرتب شود، پادشاهان گوپتا نیز از دین هندو (برهمنانی) سرپرستی به عمل آوردند و مقرر داشتند کتاب ودا جمع‌آوری و مرتب و منظم گردد.

ایالت گجرات شامل ۲۳ مکان باستانی از تمدن دره سند است (بیشتر از هر ایالت دیگر). مهم‌ترین این مکان‌ها عبارتند از لوتال (اولین حوضچه خشک جهان)، دولاویرا (پنجمین مکان بزرگ) و گوله دورو (که در آن ۵ مهر غیرمعمول پیدا شد). اعتقاد بر این است که لوتال یکی از اولین بندرهای دریایی جهان بوده است. شهرهای ساحلی گجرات، عمدتاً بهاروچ و خامبهات، به عنوان بنادر و مراکز تجاری در امپراتوری‌های مائوریا و امپراتوری گوپتا و در طول جانشینی سلسله‌های سلطنتی سکا در دوران ساتراپ‌های باختری خدمت می‌کردند. گجرات به همراه بیهار، میزورام و ناگالند یکی از چهار ایالت هند است که فروش الکل در آن ممنوع است. پارک ملی جنگل گیر در گجرات تنها زیستگاه وحشی شیر ایرانی در جهان است.