گوبیا. ( هزوارش ، اِ ) بر وزن لوبیا، به لغت زند و پازند زبان را گویند، و به عربی لسان خوانند. ( برهان ). گوبیا ( زبان ) «بندهشن چ یوستی ص 222». در پهلوی گوباک یا گویاک به معنی گویا و گوینده و سخن گوست. رجوع شود به باروچا ص 196. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ).
جملاتی از کاربرد کلمه گوبیا
می فروش ار می فروشد گوبیا هرچه دارد نعمت الله می خرد