گهردار

زبانی که بر لفظ راند مدیحش گهردار گردد چو تیغ بلارک

بر قلب دشمنان زن و بشکن که بعد ازین ز اشعار سیف تیغ گهردار از آن تست

ای تیغ‌ گهردار تو از فتح مرکب وی دست گهربار تو از جور مصوّر

مجره گفتیی تیغ گهردار نهادستی بزنگاری سپر بر

خواستم دست تو را تا بحر گویم عقل گفت حاش لله این گهردار آن گهربار آمده

علم بیاموز تام عالم یابی تیغ گهردار شو که منت فسانم

چو گوهر میان گهردار سنگ که بیرون پدیدار باشدش رنگ

کسی کو گهردار باشد چو تیغ چه نقصانش از بخشش بی دریغ

دگر صدهزار از گهردار تیغ ز پیش و پس خور همی تاخت میغ

تیغ گهردار تست چون ز زبرجد لوح مرصع شده بلؤلؤ عمان