گهر گستر

از کلک گهر گستر تو خلق جهان را شکر است چنان ‌کز نی خوزستان شکر

پشت زمین کرد چو روی سپهر دست گهر گستر طغرل تکین

تا بود بیجاده بی دلبند آن گوهرنمای؟ جزع من دایم ز بهران گهر گستر بود

از دست گهر گستر دستور شهنشاه دستی نه، محیطی که نوالش گهر آمد

گوهر تیغ ظفرپیشهٔ این از فتح است هیات دست گهر گستر آن از جودست