گهر بخش

برتو آمده دریا که تا بیاموزد سخا زدست گهر بخش معدن انجامت

اگر دست گهر بخش تو هرگز بی قلم نبود نباشد بس عجب آری ز دریا خیزران خیزد

در مسند سروری و صدری ننشست هرگز چو تو سرور گهر بخش بحق

بیاد آر روز سیاوخش را دل راد و دست گهر بخش را

بسان ابرو خورشید و بشکل رعد و گردونست گهر بخش و جهانگیر و بلند آوازه و سرور

ای تو را ابر درم بار لقب وی تو را بحر گهر بخش خطاب

ابرست وزیر و عضدالدوله دریاست دریای‌ گهر بخش بر ابر مطیرست

یل آهنین چنگ زرین کمر چو دریا گهر بخش و روشن‌گهر

دست دریاش گهر بخش تو هنگام عطا همچو ابریست که خاصیت دریا دارد

برو همچو دریا گهر بخش باش و یا همچو کان‌ سیم‌ و زربخش‌ باش