گنج فشان. [ گ َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) آن که گنج و پول و زر وسیم بپراکند و ببخشد. جوانمرد. بخشنده : خسرو تاجبخش تخت نشان بر سر تاج وتخت گنج فشان.نظامی.
معنی کلمه گنج فشان در فرهنگ فارسی
( صفت ) گنج افشان : خسرو تاج بخش تخت نشان بر سرتاج و تخت گنج فشان . ( نظامی )
جملاتی از کاربرد کلمه گنج فشان
آن گنج فشان گنجه پرورد بودست بدین متاع در خورد
گنج نه گنج فشان هر دو تویی تاج ده تاج ستان هر دو تویی