گله داری. [ گ َ ل َ / ل ِ / گ َل ْ ل َ / ل ِ ] ( حامص مرکب ) عمل گله دار. شبانی. چوپانی : به شتربانی و گله داری کردی آهستگی و هشیاری.نظامی ( هفت پیکر ص 28 ).... گله داری در ایران بر دو قسم است : یکی آنکه در قراء و قصبات مالکان و زارعان مقداری گوسفند و بز و میش نگاه میدارند و فوائد حاصل از آن به مصرف احتیاجات شخصی آنها می رسد و نمی توانند به خارج بدهند و فقط از شیر و روغن یا گوشت و پشم آنها برای حوائج ضروری خود استفاده می کنند. این گله های کوچک و معدود را هنگام تابستان در مزارع و مراتع اطراف و نزدیک می چرانند و در زمستان در طویله های مخصوص نگاه میدارند و به آنها علوفه خشک میدهند. و دیگری که مهمتر از اولی است قسمت گله داری ایلات و غیره میباشد که گله های بزرگ نگاهداری می کنند و همیشه با خود به ییلاق و قشلاق می برند و از فوائدآن استفاده کلی می کنند. فوائد حاصل از گوسفند از این قرار است : 1- گوشت. 2- پشم ، که برای قالیبافی و پارچه های مختلف در داخله به کار میرود. 3- مواد لبنی ، روغن. 4- کود. 5 - پوست بره و گوسفند و روده و شاخ آنها که تجارت مهمی را تشکیل می دهد. ناحیه بختیاری از نقاط گوسفندخیزی است که مقدار زیادی به اطراف می فرستد. گوسفندهای این ناحیه عظیم الجثه و دنبه های آنها بزرگ و بواسطه شکاف وسط به دو قسمت تقسیم میشود. اما با همه بزرگی محصول گوشت آنها بطور متوسط 40 درصد و پشم آن خشن و دردرجه سوم قرار گرفته است. گوسفندهای لرستان نیز مثل بختیاری است ، با این فرق که دنبه های کوچک دارند و پشم آن در درجه دوم است. محال خمسه دارای گوسفندهای فراوان و بزرگ میباشد. پس از آن گوسفند افشار نیز مهم است و مقدار زیادی برای نقاط مختلف میفرستد. از کردستان و گروس هم گوسفند زیاد به نقاط دیگر فرستاده میشود. از حیث پشم و گوشت در ردیف دوم میباشد. گوسفند خراسان دارای دنبه های کوچک و شبیه به زل است. و پشم آنها را نسبت به پشم سایر گوسفندهای ایران ، میتوان در ردیف اول محسوب داشت... مرغز که از نژاد ( آنگرا )و دارای پشم ابریشمین است ، در کردستان ( مریوان ، بانه و سقز ) فراوان است و پشم آنها به مصرف پستک و عبا و یا پونچی و سایر پارچه های قیمتی میرسد... ( از جغرافیای اقتصادی مسعود کیهان صص 182-184 ).
معنی کلمه گله داری در فرهنگ فارسی
عمل و شغل گله دار : بشتر بانی و گله داری کردی آهستگی و هشیاری . ( نظامی )
معنی کلمه گله داری در دانشنامه عمومی
گله داری یا چراندن یا شبانی عمل گردآوردن دام ها با هم به یک گروه ( گله ) و حرکت دادن آنان از جایی به جای دیگر— و یا هر نوعی از آن است. شبانی می تواند به روند تشکیل گله های جانوران و یا به دخالت انسان در تشکیل گله برای برخی از اهداف اطلاق شود.
معنی کلمه گله داری در دانشنامه آزاد فارسی
گَلّه داری از طوایف لر ناحیۀ گله دار، در جنوب فارس. اینان در دورۀ صفویه از ایلات کهگیلویه جدا شدند و در میانۀ قرن ۱۱ق به رهبری ملا فریدون لر به ناحیۀ فال (نام پیشین بلوک گله داری) رفتند و چون گله و مواشی بسیار داشتند به گله داری شهرت یافتند. این مردم در جریان معاشرت و مجاورت با سنیان سواحل خلیج فارس به تدریج پیرو مذهب شافعی شدند. ریاست گله داری ها تا انقراض قاجاریه با اولاد ملا فریدون لر بود. گله داری ها در ۱۲۰۲ق بر علیه جعفرخان زند سر به شورش برداشتند و باقرخان، سرکردۀ آنان، از بیم مجازات به حرم شاه چراغ در شیراز پناه برد. محمدطاهرخان گله داری، در ۱۲۹۶ق به سبب همکاری با شیخ مذکور، خان آل نسور، حاکم شورشی بندر کنگان، اعدام شد.
جملاتی از کاربرد کلمه گله داری
ایشیخ گر از رندی ما تو گله داری از شیخی تو نیز بسی ما گله داریم
در گذشته خرت به منظور سازماندهی گله داری گاو در منطقه خود، لیگالو مخصوص به خود را داشت. روستای لا بارسلا در سال 1609 و فونتانالز در زمان ماکی ها اسپانیایی در اواسط قرن بیستم متروک شد.
این روستا در دهستان قائدرحمت قرار دارد و در ناحیه ای است سردسیر با 200 سکنه و آب آن از سراب باغ پشم تأمین میشود. محصول عمده ٔ آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن اتومبیل رو است. ساکنان آن از طایفه قائدرحمت می باشند که اکثرا به شهرستان دورود در سالیان گذشته کوج کرده اند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6) و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن 89 نفر و 23 خانوار بوده‌است.
با توجه به اینکه ترکان مناطق طبیعی متفاوتی را در یک سرزمین تصاحب کرده بودند، تغییری در شیوه زندگیشان ایجاد شد و تعداد کمتری به گله داری و کوچ نشینی پرداختند. با اینحال اسباب ترک شدن این منطقه کمتر بخاطر ازدواج ترکان با مردم بومی بود و این تغییر بیشتر به علت تغییر مذهب بسیاری از مسیحیان و غیر مسیحیان به اسلام و تغییر زبانشان به زبان ترکی ایجاد شد. علت این تُرکیدگی مردمان بومی نخست ضعف فرهنگ یونانی در اغلب جمعیت بود و اینکه مردم سرزمینهای اشغال شده ترجیح می‌دادند تا به این شیوه مایملک و دارایی‌های خود را حفظ کنند. یکی از نشانه‌های تُرکیدگی در دههٔ ۱۳۳۰ میلادی رخ داد. در آن زمان نام‌های یونانی آناتولی را به نام‌های ترکی تغییر دادند.
به جا نه اهل وفا با رفیق این گله داری ولی بر این گله دارد زهی جواب بجائی
خرازان دهی است جزء دهستان تفرش بخش طرخوران شهرستان اراک. واقع در ۹هزارگزی شمال خاوری طرخوران و ۹هزارگزی راه مالرو عمومی. این ناحیه کوهستانی و سردسیر و دارای ۳۷۵ تن سکنهٔ فارسی‌زبان است. آب آن از قنات و محصولاتش: غلات، گردو، بادام و بنشن است. اهالی بکشاورزی و گله داری گذران میکنند و راه آن مالرو است. عده ای از آنجا جهت تأمین معاش برای کارگری بطهران می‌روند. مزارع مکان و روازک جزء این ده منظور شده‌است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲)
این روستا در دهستان بزکش قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۰۷ نفر (۲۵خانوار) بوده‌است.این روستا مزارع کشاورزی حاصلخیزی داشته و در تولید انواع محصولات کشاورزی از اهمیت بالایی برخوردار است.از محصولات کشاورزی مهم تولید این روستا:گندم،جو و ... میباشد.سیب و آلبالو از مهمترین محصولات تولیدی این روستاست و آب آن از چشمه محصول آن غلات و حبوب و سردرختی ، شغل اهالی زراعت و گله داری می باشد.صنایع دستی مردم آن گلیم بافی و راه آنجا آسفالت است.از روستای های همسایه روستای داشلوجه میتوان به روستاهای رزین ،علی آباد،آلمان قدیم اشاره کرد.
در این جشن گوسفندان نر زیبا و از نژاد اصیل قوچ سنگسری را آذین میکنند و در فضایی وسیع رهایشان میکنند. آنگاه انار را بر شاخ شان می‌کوبند تا تکه‌تکه شود و بعد آنها را رها میکنند تا در گله ازدیاد نسل کنند. فلسفه تکه‌تکه شدن انار همانا ازدیاد بیش از پیش نسل در دامهای سنگسری است. همچنین شب نرون پایان سال حساب و کتاب گله داری است.
قباپوشی ولی دردی نداری گله داری ولی مردی نداری
نوسنگی آرسامیک در مهرگره از ۷۰۰۰ تا ۵۵۰۰ سال قبل از میلاد و نوسنگی سرامیکی نیز در این مکان تا ۳۳۰۰ سال قبل از میلاد ادامه داشته‌است و با اوایل عصر برنز ترکیب میشود. مهرگره یکی از قدیمی‌ترین مکانهایی است که شواهد کشاورزی و گله داری در شبه قاره هند را در خود جای داده‌است.
باغ پشم، روستایی از توابع بخش زاغه شهرستان خرم‌آباد در استان لرستان ایران است.این روستا در دهستان قائدرحمت قرار دارد و در ناحیه‌ای سردسیر با 200 سکنه و شغل اهالی آن زراعت و گله داری بوده و از طایفه قائدرحمت می باشند. آب آن از سراب باغ پشم تامین میشود و در سالیان گذشته اکثر جمعیت آن به شهرستان دورود کوچ کرده اند. (فرهنگ جغرافیای ایران جلد ۶) و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵ جمعیت ان 89 نفر و 23 خانوار بوده است.
جوشقان قصبه جز دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان کاشان دارای ۲۹۰۰ سکنه، آب آن از چشمه و محصول عمده آن غلات – پنبه – انار- انجیر و میوه جات دیگر و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان قالی بافی است از راه فرعی به کاشان از طریق راوند و دبستان دارد مزارع فتح‌آباد، افضل‌آباد جز قصبه جوشقان است. (فرهنگ جغرافیایی ایران جلد ۲)
عضوی از خاندان لنگ که گله داری بزرگ بوده و فرزندانش تا همین حالا در حسن آباد زندگی میکنند.
