گل رعنا

مبین به زردی ظاهر که چون گل رعنا خزان چهره عاشق بود بهارآمیز

خواهی که جا دهند تو را نیک و بد پسر در باغ دهر چون گل رعنا دو رنگ باش

هرکسی کاز دور آن اکلیل گل را دید گفت لوحش‌الله کاین شجر تاج از گل رعنا گرفت

نهم رخ بر رخ خوبت بر غم خصم تا بیند که بشکفته گل رعنا فراز سرو بستانی

با هر خس و خاری منشین ای گل رعنا کز باد صبا دوش شنیدم خبری چند

لب گشا ای گل رعنا به سخن جامی را که درین باغ جز او بلبل خوشگوی نماند

خواهی که پا نهی بسر اهل روزگار در باغ دهر چون گل رعنا و رنگ باش

پشت و روی باغ دنیا را مکرر دیده ایم چون گل رعنا خزان و نوبهاری بیش نیست

خورشید و مهپاره یا گل رعنا منظومه‌ای عاشقانه، بزمی و عرفانی به زبان فارسی است که توسط میرزا محمدسعید طبیب قمی سروده شده‌است.

واحسرتا که چون گل رعنا به باد رفت در یک نفس خزان من و نوبهار من

گر گل رعنا برفت از گلستان پژمان بباغ سیب زرد و لعل همرنگ گل رعنا شود