گل خیری

غیر اشک آتشین شبهای هجران همچو شمع چشم ما هرگز گل خیری ز بیداری ندید

به باغها گل خیری هم اردمد بی بوست که بوی خیری کس را نمی رسد به مشام

کایدل اگر آگهی چون گل خیری شکفت پای ز گلشن مکش دست ز ساغر مدار

دلاور چو نرگس شده می‌پرست گل خیری و خمر گلگون به دست

در زیر گل خیری آن به که قدح گیری بر بادک شبگیری، بانگ و شغب صلصل

دل ویس و دل رامین ببیند جنت وحدت گل سرخ و گل خیری نشیند مست رو با رو

نرگس به جمال گل خیری شده خیره زانگونه که بیمار کند میل مزعفر

چو دایه ماه خوبان را بیاراست بنفشه بر گل خیری بپیراست

وان قطرهٔ باران که چکد بر گل خیری چون قطرهٔ می بر لب معشوقهٔ میخوار

دست گردن به دست حاسد او گل خیری چو خار خواهد کرد