گشنکان. [ گ ُ ن ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان شیراز واقع در 30000گزی جنوب خاوری شیراز. هوای آن معتدل و دارای 655 تن سکنه است. آب آنجا از چاه و محصول آن غلات ، پنبه و تنباکو است. راه فرعی به شیراز دارد. شغل اهالی آنجا زراعت است و در دو محل گشنکان بالا و پائین سکونت دارند. گشنکان بالا دارای 353 تن سکنه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).
جملاتی از کاربرد کلمه گشنکان
بهاران که پیشتر گشنکان خوانده می‌شد، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان شیراز در استان فارس ایران است.