گریگوریوس

معنی کلمه گریگوریوس در لغت نامه دهخدا

گریگوریوس. [ گ ِ ] ( اِخ ) ابوالفرج بن هارون نصرانی مشهور به ابن عبری. در ملطیه در سال 623 هَ. ق. متولد ودر سال 643 بواسطه استیلای مغول به انطاکیه و بعد به طرابلس رفت و چندی به سمت اسقفی در دمشق بود. فوتش در مراغه در 685 هَ. ق. روی داد. رجوع به تاریخ ایران باستان ص 106 و ابن عبری در همین لغت نامه شود.

جملاتی از کاربرد کلمه گریگوریوس

در دوران پاپ گریگوریوس نهم، این اختیارات گسترده‌تر شد و سرانجام در سال ۱۲۵۲، کلیسا رسماً اعلام کرد که بدعت‌گذاران غیرِنادم را برای اعدام از طریق سوزاندن تحویل مقامات سیاسی خواهد داد. این فتوا ضمناً استفاده از شکنجه برای اعتراف‌گیری را مجاز دانست.
بر اساس‌نامه‌های به جا مانده از مبلغان یسوعی، لوئیس فرویس و گریگوریوس د سس‌پدس، کانبی کورودا در حدود اوت ۱۵۸۵ به عنوان یک مسیحی غسل تعمید داده شد (تنشو ۱۳) (تئوری نیز وجود دارد که در سال ۱۵۸۳ بوده است). می‌گویند حدود ۳۸ یا ۴۰ سال داشت.