گرکه

معنی کلمه گرکه در لغت نامه دهخدا

گرکه. [ ] ( اِخ ) اسم طایفه ای از ایلات کرد ایران است که تقریباً 100 تن میشوند و در کلیائی و سنقر سکونت دارند. رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان ص 59 شود.

جملاتی از کاربرد کلمه گرکه

تپه گرکه کوزه مربوط به سدهٔ ۸–۶ ه.ق است و در شهرستان ارومیه، بخش سیلوانه، دهستان دشت، روستای دربند واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۵۵۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در سال ۱۹۳۵، گرکه به اتهام همجنس‌گرایی از کار برکنار شد. پس از جنگ وی به‌عنوان بایگان و کارمند شهرداری به کارش ادامه داد.
ز زلف بی بها موئی بصد جان گرکه بفروشد دراین سودا من مسکین بجان و دل خریدارم
تپه گرکه لان (ک. ۴۱) در شهرستان هرسین، روستای فیروز آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۱۴۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
وی رئیس حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان در مونیخ بود و از آوریل ۱۹۳۳ به‌عنوان مشاور نژادی و شجره‌شناس در وزارت کشور مشغول به کار شد. گرکه ابداع‌کنندهٔ سیستم فکری «پیشگیری نژادی» بود که ازدواج میان یهودیان و آریایی‌ها را ممنوع می‌کرد. تعریف گرکه از یهودی‌بودن این بود که، هر کسی بیش از ۱/۱۶ خونش از نژاد یهود باشد، یهودی محسوب می‌شود.
تپه گرکه قژالکا مربوط به سدهٔ ۶ تا ۸ ه.ق است و در شهرستان ارومیه، بخش صومای برادوست، دهستان برادوست، ۲/۵ کیلومتری شمال روستای سین آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۱۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.