گروز

در سال‌های ۱۹۷۸-۱۹۸۴ همکاری با ترانه سرایش لوک پلاموندون را پایان داد زیرا او می خواست به ترانه سرایان فرانسوی چون میشل ژوناز، سرژ گینسبورگ، ژاک هیژلن و به ویژه پیر گروز روی آورد. پیر گروز ترانه آلبوم‌های فوق سری، پروانه ها و خار رُز را نوشت.

وه اَنشن و اتَپْ گروز ری نا وِه هندون[۶]