گره گشاده

هزار ناخن الماس ریشه کرد و هنوز ز زلف طالع ما یک گره گشاده نشد

به فکر عقده ما هیچ کس چو نی نفتاد مگر به ناخن برق این گره گشاده شود

از اینکه بعد بریدن تمام شانه شود گره گشاده نگردد زطره شمشاد

دست خود از نگار علایق بشوی پاک تا صد گره گشاده به دست دعا کنی

صائب گره گشاده نمی گردد از گره محتاج را چه عقده ز محتاج وا شود