کردوان
معنی کلمه کردوان در لغت نامه دهخدا

کردوان

معنی کلمه کردوان در لغت نامه دهخدا

کردوان. [ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان ریکان گرمسار. جلگه ای و معتدل است و 453 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

معنی کلمه کردوان در دانشنامه عمومی

کردوان (قفقاز). کُردَوان ( به ترکی آذربایجانی: Kürdüvan ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان اسماعیللی واقع شده است.

جملاتی از کاربرد کلمه کردوان

فایز دشتی هم که زادگاه او کردوان بوده در بردخون کسب علم داشته‌است. از احمد زایر عالی طاهر طاهری، شیخ عبدالمهدی بحرانی و سید محمد حسینی نیز آثار منظومی به جای مانده‌است.
مرکز این دهستان، روستای کردوان می باشد.
سرشماری ۱۳۶۵ - «بخش بردخون، با دو دهستان در شهرستان دیر از استان بوشهر». بخش بردخون با مرکز بردخون در سال ۱۳۵۹ ایجاد شد. محدودهٔ دهستان بردخون از روستای مغدان تا کورک با ۲۶ روستا «جدول بالا». دهستان کبگان نیز با ۱۴ روستای (بالنگستان - برمصاد - بریکان - چاه‌حسین‌جمال - زیارت - زیراهک - شرکت نفت - شیخیان - کبگان - کردوان سفلی - کردوان علیا - کلبیا - لاور ساحلی - مرده‌شوری) با جمعیت ۷٫۲۴۱ نفر تابع بخش بردخون بوده‌است. (بخش بردخون: ۴۰ روستا)
آب‌انبار کردوان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان گرمسار، بخش مرکزی، دهستان حومه، روستای کردوان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۲۴۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
تپه محمودآباد اسدی گرمسار مربوط به هزاره اول - دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان گرمسار، بخش مرکزی، دهستان کردوان واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۵۸۱۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
محمدعلی دشتی متخلص به «فایز» و مشهور به فایز دشتی، شاعر دوبیتی‌سرای جنوب ایران به سال ۱۲۵۰ قمری (۱۲۱۳ خورشیدی) در کردوان عُلیا روستایی در منطقه دشتی قدیم متولد گردید که امروزه یکی از روستاهای بخش کاکی در شهرستان دشتی استان بوشهر است. وی پس از هشتاد سال زندگی در سال ۱۳۳۰ قمری (۱۲۸۹ ش) در روستای گزدراز درگذشت و جسدش را پس از چند ماه امانت بنا به وصیت وی به نجف منتقل نموده و در آنجا دفن کردند.
ژولیان کانالی که بین دجله و فرات بود را پاکسازی کرده و ناوگان خود را وارد دجله می‌نماید و به حومه تیسفون می‌رسد. نظر به حملات پی در پی ارتش ایران، ژولیان با مشورت با فرماندهان خود تصمیم می‌گیرد که از محاصره تیسفون صرفه نظر کرده و قبل از مواجه شدن با بخش اصلی ارتش ایران، از راه کردوان به روم برگردند.