کج نهادی

کشی هر کج نهادی را کمان آسا به سوی خود مرا دور افکنی از پیش رو چون تیر برتابی

از کج نهادی پیمان شکستند از چنگ ملت آخر نجستند

عزیز این کج نهادی گر بداند به من صد محنت و خواری رساند

تو کج نهادی و من راستگو، نمی‌دانم میان ما و تو آخر چگونه افتد کار!