کج طبع

زلف کج طبع تو هندوی بلاانگیز است چشم سرمست تو ترکی ست که یغماست فنش

پشت من از تخیل ابروی توست کج طبع من از تصور بالای توست راست

دراز دستی زلفت ز حد گذشت آخر بگیر هندوی کج طبع را و تابی ده