کتاب دعا

پرتو در اواخر زندگی، به عنوان یکی از خوشنویسان مخصوص شاه در دربار ناصرالدین شاه قاجار در تهران در کمال احترام و بزرگداشت می‌زیست. او قرآن، کتاب دعا و دیگر کتاب‌ها را برای شاه و دیگر بزرگان به خط خوش می‌نوشت و به انجام این کار بنام بود.

کتاب دعای مشترک کتاب دعا و عبادت جدیدی بود که توسط قانون یکنواختی ۱۵۴۹ مجاز شد. چندین آیین منطقه‌ای لاتین که در آن زمان استفاده می‌شد، مانند استفاده از ساروم، استفاده از یورک و استفاده از هرفورد با عبادت به زبان انگلیسی جایگزین شد. این کتاب که توسط کرانمر تألیف شد، اولین کتاب دعای او بود و مصالحه ای موقت با محافظه کاران بود. این کتاب به پروتستان‌ها با حفظ ساختار سنتی عشای ربانی، خدماتیعاری از آنچه آنها خرافات می‌دانستند، ارائه کرد.

دعا واژه‌ای عربی و اصطلاحی اسلامی است. دعا کلماتی است که در اوقات مختلف در مقام استغاثه از خداوند و طلب آمرزش یا درخواست خیر و برکت و برآورده شدن حاجت خوانده می‌شود. فیروزآبادی دعا را میل و توجه به سوی خدا آورده‌است. این درخواستِ حاجت از خداوند، برای خود یا دیگری است. در روایات و قرآن این واژه تکرار شده‌است. دعاها خود به گونه‌ای تفسیر قرآن و شرح معارف اسلامی هستند. به عنوان مثال کتاب صحیفه سجادیه از سجاد، یک کتاب دعا است.