کبک خرام

آن قرص که داده بودی ای کبک خرام بردم به زبان همچو شکر بر بادام

مجلس تو همه سال ای ملک آراسته باد از بت کبک خرام و صنم گور سرین

صید شاهین محبت مشو ای کبک خرام دل ز نیش مژه ات سینه باز است هنوز

دی به دنبال یکی کبک خرام افتادم رفتم از شهر به صحرا و به دام افتادم

عشق بنشست ز پا در ره جویایی قرب زاغ اندیشه همان کبک خرام است اینجا

ای همایون همای کبک خرام دل عشاق آشیانهٔ تو