کاه و کوه

وز آنجا شد پریشان سوی منزل رخی چون کاه و کوه درد بر دل

خمش کن کاه و کوه و کهربا چیست که آنچ از فهم بیرون است آنیم

که تا باشند راحت در پناهش دیگران بودی ز ضعف تن چو کاه و کوه محنت را بجان حامل