چیا
معنی کلمه چیا در فرهنگ فارسی
معنی کلمه چیا در فرهنگ اسم ها
معنی: کوهستان بلند، کوهستان، کوه
معنی کلمه چیا در دانشنامه عمومی
چیا از نظر تجاری بیشتر به علت دانه های آن کاشته می شود. دانه های چیا سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ است. از دانه های چیا می توان ۲۵ تا ۳۰ درصد روغن استخراج کرد. از جمله اسید آلفا لینولنیک ( ALA ) . روغن دانه های چیا تشکیل شده است از حدود ۵۵ درصد امگا ۳، هجده درصد امگا ۶، حدود شش درصد امگا ۹ و حدود ۱۰ درصد چربی های اشباع شده.
به طور معمول، دانه های چیا به شکل بیضی کوچک هستند با قطر حدود یک میلی متر. دانه های چیا در رنگ های گوناگون از جمله قهوه ای، خاکستری، سفید، سیاه و سفید، و لکه لکه رنگ نیز یافت می شوند. دانه های چیا آب دوست هستند و قادرند تا ۱۲ برابر وزن خود را آب جذب کنند.
دانه های چیا به طور سنتی در مکزیک و جنوب غربی ایالات متحده مصرف می شوند. اما در اروپا به طور گسترده شناخته شده نیستند. امروزه، گیاه چیا به صورت تجاری و نیز به صورت طبیعی در مکزیک، بولیوی، آرژانتین، اکوادور، نیکاراگوئه، گواتمالا و استرالیا رشد کرده یا کاشته می شود. گونه های جدیدی از چیا در ایالت کنتاکی برای کشت در عرض های جغرافیایی شمالی در ایالات متحده توسعه یافته اند.
در ایران اغلب دانهٔ چیا با بذر ریحان و تخم شربتی اشتباه گرفته می شود، در حالی که این سه متفاوت از یکدیگرند و هر کدام خاصیت جداگانه ای دارند. در ایران تخم شربتی از قدیم در نوشیدنی های خنک برای برطرف کردن عطش در فصل تابستان استفاده می شود. گاهی تخم شربتی یا بذر ریحان به اشتباه به عنوان دانه های چیا خریداری شده و مورد استفاده قرار می گیرد، یا خواص مربوط به دانه های چیا به تخم شربتی که در ایران فراوان است نسبت داده می شود که درست نیست. تنها شباهت دانه چیا با تخم شربتی و بذر ریحان لعاب دار شدن هر سه است ( دارای موسیلاژ می باشند ) ، ولی خواص این سه دانه با یکدیگر فرق اساسی دارند. از مهم ترین خواص دانه چیا لاغری و کاهش اشتها را نام برد.
همچنین باید توجه داشت که طعم دانه چیا و دانه ریحان به هم نزدیک است و به همین سبب گاهی در ایران دانه چیا به عنوان تخم شربتی به فروش می رسد.
چیا (کلمبیا). چیا ( کلمبیا ) ( به اسپانیایی: Chía, Cundinamarca ) یک سکونتگاه مسکونی در کلمبیا است که در Central Savanna Province واقع شده است.
چیا ۸۰ کیلومترمربع مساحت و ۹۹٬۹۶۰ نفر جمعیت دارد و ۲٬۵۶۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
جملاتی از کاربرد کلمه چیا
تپه چیا غلامعلی مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان دلفان، بخش مرکزی، روستای اسدآبادی سفلی واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۵۰۶۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه کرنا چیا (تپه حمام) مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان تا دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان نورآباد، بخش میربگ شمالی، روستای یار آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ دی ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۷۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه چیا کوچکینه مربوط به عصر مفرغ است و در شهرستان کوهدشت، بخش کونانی، ۲۰ متری شمال شرقی چاه آب سهراب رستمی، ۶۰۰ متری شمال شرق قبرستان فعلی کاکه متری زن واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۵۲۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپهٔ چیا گنج مربوط به دوره نوسنگی تا عصر مس - عصر آهن - سدهٔ ۵ تا ۷ ه.ق است و در شهرستان بروجرد، بخش مرکزی، دهستان شیروان، ۱/۱ کیلومتری غرب روستای بزازنا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۳۴۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه چیا بل مربوط به دوره نوسنگی - عصر مفرغ - عصر آهن - سده‌های ۵ و ۶ ه.ق است و در شهرستان خرم‌آباد، بخش چغلوندی، دهستان بیرانوند جنوبی، روستای چیا بل واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۵۵۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه چیا دهنو مربوط به سده‌های اولیه دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان سلسله، (الشتر)، بخش مرکزی، دهستان دوآب، ۴۰۰ متری شمال شرق روستای دهنو واقع شده و این اثر در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۲۳۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه چیا باو (۱) در شهرستان گیلانغرب، بخش گواور، دهستان حیدریه، ۵۰۰ متری جنوب روستای قیطول واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۸۱۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه چیا درکه مربوط به عصر مس - عصر آهن است و در شهرستان سلسله (الشتر)، بخش مرکزی، دهستان دوآب، ۳۵۰ متری جنوب غرب روستای نیازآباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۱۱۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
«سابانا» از شرق، هم‌مرز کوردیلرای شرقی از رشته کوه‌های آند است. تپه‌های اطراف که جلوی رشد شهر را گرفته‌اند به موازات کوه‌های گوادالوپ و مونسراته از جنوب به شمال ادامه دارند. مرز غربی شهر را رودخانه بوگوتا تشکیل می‌دهد؛ مرز جنوبی بوگوتا سوماپاز پارامو است و مرز شمالی آن از فلات مذکور تا چیا و سوپو ادامه دارد.
تپه چیا زرگران مربوط به عصر مس - مفرغ است و در شهرستان کوهدشت، بخش مرکزی، دهستان کوهدشت شمالی، روستای آخه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۱۸۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.