چولستان

معنی کلمه چولستان در لغت نامه دهخدا

چولستان. [ ل َ ] ( اِ مرکب ) مرکب از چول ترکی بمعنی بیابان و «ستان » فارسی پسوند مکان ، در ترکی دشت بی آب را گویند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).

جملاتی از کاربرد کلمه چولستان

خواجه غلام فرید، شاعر صوفی چشتیه، از اهالی پنجاب بوده که در قرن دوازدهم هجری می‌زیسته است. وی در چهارسالگی مادرش را از دست داد و در دوازده سالگی پدرش خواجه خدابخش نیز مرد و وی نزد برادرش خواجه فخرالدین پرورش یافت. هنگامیکه بیست هشت ساله بود برادر بزرگش، خواجه فخر الدین نیز مرد و خواجه غلام فرید به بیابان چولستان هجرت نمود.
طول کلی بیابان تهل از شمال تا جنوب ۱۹۰ مایل و حداکثر پهنای ۷۰ مایل (۱۱۰ کیلومتر) و حداقل پهنای ۲۰ مایل است. این بیابان ناحیه‌های بهکر، خوشاب، میانوالی، لیه، مظفرگره و جهنگ را در ساحل چپ رودخانه جهلم پوشانده‌است. از لحاظ جغرافیایی، شبیه بیابان‌های چولستان و تار است. راه‌آهن راولپندی به مولتان از تهل می‌گذرد.
بیابان چولستان (به زبان اردو: صحرای چولستان یا روهی) مرزی نزدیک به ۳۰ کیلومتر از بهاولپور پنجاب پاکستان را می‌پوشاند و در مجموع مساحت آن ۲۶۳۰۰ کیلومتر مربع است. این بیابان، بیابان تار را که ایالت سند را پوشانده است به هند پیوند می‌دهد.
عبارت چولستان از واژهٔ ترکی چول به معنی بیابان گرفته شده است. مردمان این بیابان در جستجوی آب برای دام هایشان از جایی به جای دیگر کوچ می‌کنند. در این منطقه نشانه‌هایی از تمدن دره سند یافت شده است.