چوب و چماق. [ ب ُ چ ُ ] ( ترکیب عطفی ، از اتباع ) ( یادداشت مؤلف ). رجوع به چوب و رجوع به چماق شود. - چوب و چماق همراه داشتن یا با چوب و چماق آمدن ؛ متعرض بودن یا بتعرض بر کسی درآمدن.
جملاتی از کاربرد کلمه چوب و چماق
بسیاری از مردم در تهران از بسته شدن معاهدهٔ ترکمانچای خشمگین بودند و پس از آنکه میرزا یعقوب ارمنی به سفارت روسیه پناهنده شد، عدهای از مردم به تحریک مجتهدی به نام میرزا مسیح مجتهد، در ۱۱ فوریهٔ ۱۸۲۹ به سفارت روسیه واقع در باغ ایلچی در مجاورت گود زنبورکخانه حمله کردند. جمعیتی ۴–۵ هزار نفری با چوب و چماق در برابر سفارت جمع شدند و به داخل سفارت سنگپرانی میکردند و صدای تیراندازی به گوش میرسید که ناگهان جمعیت وارد حیاط سفارت شد. در مرحلهٔ نخست، چند قزاق و مستخدم سفارت و چند نفر از مهاجمان هم به ضرب گلولهٔ محافظان کشته شدند. اما کمکم مهاجمان بیشتری که به سلاح گرم مجهز بودند هم به سفارت ریختند.